ในวันที่ฝนพรำ วันที่เมฆมืดมน วันที่พายุนั้นพัดกระหน่ำ
ฉันได้แต่นึกกลัวจะหลงทาง กลัวกลับจุดหมายที่ดูเลือนราง
แต่แล้วเมื่อมีเธอนั้นเดินเข้ามา เป็นเหมือนพรที่ฟ้าเมตตาลงมาให้ฉัน
เธอคือจุดหมาย เธอเป็นเหมือนพลังของใจ
ต้องเผชิญกับสิ่งไหน จะฝ่าฟันไปให้ถึง
เธอคือจุดหมาย ปลายทางสุดท้ายของหัวใจ
ต้องล้มต้องเจ็บ สักเพียงไหน
ฉันยอมแม้แต่ชีวิตนี้ เพียงเพื่อเธอ (เพียงเพื่อเธอ)
นับจากวันนี้ไป ทุกๆ ลมหายใจ จะมีแต่เธอและเธอ แค่เธอคนเดียว
ฉันจะไม่นึกกลัวกับสิ่งใดต่อไป แม้จะต้องเดินไปโดยไม่เห็นทาง
โอ้เธอ เมื่อมีเธอนั้นเดินเข้ามา เป็นเหมือนพรที่ฟ้าเมตตาลงมาให้ฉัน
เธอคือจุดหมาย เธอเป็นเหมือนพลังของใจ
ต้องเผชิญกับสิ่งไหน จะฝ่าฟันไปให้ถึง
เธอคือจุดหมาย ปลายทางสุดท้ายของหัวใจ
ต้องล้มต้องเจ็บ สักเพียงไหน
ฉันยอมแม้แต่ชีวิตนี้
อยากจะขอบคุณฟ้า ที่สร้างเธอมาให้เจอกัน
อยากจะขอบคุณเธอ เธอที่ไม่ใช่ความฝัน
เธอคือจุดหมาย เธอเป็นเหมือนพลังของใจ
ต้องเผชิญกับสิ่งไหน จะฝ่าฟันไปให้ถึง
เธอคือจุดหมาย ปลายทางสุดท้ายของหัวใจ
ต้องล้มต้องเจ็บ สักเพียงไหน
ฉันยอมแม้แต่ชีวิตนี้ เพียงเพื่อเธอ (เพียงเพื่อเธอ)